De heenreis

Piloot: “Door de slechte weersomstandigheden kunnen wij helaas niet landen en zijn wij genoodzaakt om terug te keren naar het vliegveld in Oslo.”. Daar zit je dan met je goede gedrag in het koekblikje dat mij van Oslo naar Volda zou brengen.. 

Vrijdag 4 januari ben ik vertrokken naar Volda. Om 5 uur in de ochtend riep mijn moeder mij voor de laatste keer uit mijn bed, moest ik uiteraard nog een aantal dingen in mijn koffer proppen en kon ik nog even genieten van een lekker warm bord Brinta pap. Om 10:05 vloog ik naar Oslo. Op mijn sokken ging ik door de douane heen. Mijn westernlaarzen moest ik afgeven. Alles verliep eigenlijk vlekkeloos. Het gedag zeggen was natuurlijk gewoon rot. Maar dat hoort er ook bij.

Om 11:55 kwam ik in Oslo aan. Het was super mooi! Overal lag sneeuw, dat beloofde veel goeds dacht ik.. Vol goede moed stapte ik in het volgende vliegtuig. De foto zegt misschien al wel genoeg. In het vliegtuig paste misschien 35 mensen. Echt een koekblikje dus. Ik heb nooit zoveel moeite met vliegen, maar hier kreeg ik toch wel een beetje de kriebels van.

De motor van het vliegtuig werd aangeslingerd en er kwam me een partij kabaal uit! Ik was blij dat het overdag was, dan kon ik tenminste nog wat zien buiten. Na 1 uur en 10 minuten vliegen gingen we landen. Plots begon het vliegtuigje heen en weer te schudden. We gingen naar beneden en toen het schudden nog erger werd vlogen we ineens weer omhoog. Ik bleef de stewardess aankijken en dacht: ‘Als zij nog gewoon kijkt is er niks aan de hand.’. Buiten zagen we helemaal niks. Er hing een hele dichte mist. Na een half uur kregen we bericht van de piloot, door de dichte mist kon hij niks zien. We moesten terug vliegen naar Oslo… SHIT!

In het vliegtuig zat nog een Nederlands meisje. We zaten in het zelfde schuitje. Terug in Oslo werden we naar een gate gestuurd. Daar kregen

wij een nieuw vliegticket en een voucher zodat we wat eten konden kopen. Om 19:00 uur gingen we het nog een keer proberen. Het was al donker, en het vliegtuig zat bomvol. We vlogen weer boven Volda, de wielen werden uitgeklapt. We zakten steeds verder naar beneden, het vliegtuig begon te schudden. De lampen van de stad schenen al door de mist heen. De piloot gaf vol gas en we vlogen weer naar boven. Mislukt… En nu?

Nu zit ik lekker op mijn kamer met een broodje ham. Het vliegtuig was verder gevlogen naar Unsland. Vanaf daar reden we met de bus naar Volda. Om 00:30 lag ik eindelijk in mijn bed!

Volg mij via:

Facebook – Instagram – Blog 1 – Blog 2