Een geslaagde roadtrip naar Trondheim

De Studentlekene, huskytocht en sightseeing in Trondheim kan ik na wederom een super geslaagde week van mijn lijstje afstrepen. We zijn net weer thuis aangekomen na een aantal hele gave en gezellige dagen. Al hadden we de badminton wedstrijd zelf wel een klein beetje onderschat…

De week begon goed! Voor we naar Trondheim gingen moest ik nog snel even een luchtbed kopen.. Helaas was ik niet de enige. Alle luchtbedden in die ene winkel die luchtbedden verkoopt waren uitverkocht. Ik heb uiteindelijk (gelukkig) nog een slaapmatje bij een sportwinkel gescoord en kon dus met een gerust hart mijn tas in gaan pakken.

Woensdag ochtend om 10 uur vertrokken we met zijn vijfen naar Trondheim, een rit van ongeveer 7 uur. Het was voor mij heel bijzonder om te zien dat de tempratuur in de fjorden zo van elkaar kunnen verschillen. Waar het aan de ene kant 6 graden is kon het aan de andere kant 0 graden zijn. Op het hoogste deel was het zelfs -8! Ik dacht dat zeven uur echt een heel eind zou zijn, maar met dit mooie weer en prachtige landschap gaat de tijd snel. Om een uur of vijf s’avonds kwamen we aan in Trondheim. We hebben ons eerst aangemeld bij het ‘hoofdkantoor’ in de universiteit waar we onze accreditatie ontvingen. Vervolgens reden we door naar de middelbare school waar wij met alle sporters (badminton en basketbal) uit Volda in een lokaal sliepen. Nadat we onze spullen daar hadden gedumpt zijn we de stad in gegaan voor een drankje. Ik had nog niet zo heel veel gegeten en het restaurant waar we zaten had wel hele verleidelijke toetjes.. Je raad het vast al, het toetje was heel lekker.

Donderdag hebben we ons de hele dag in het centrum van Trondheim vermaakt. We begonnen de tour bij de Nidaros Domkirke, een hele mooie en grote katholieke kerk (zie foto). Vervolgens zijn we via de brug over de rivier ‘Nidelva’ naar het oude deel van Trondheim gelopen. Dan zie je echt het typische beeld wat je wanneer je denkt aan Noorwegen voor ogen hebt. Al die vrolijke kleuren en mooie houten gebouwen geven echt een gezellige sfeer aan zo’n drukke stad.

Uiteraard kan ik in juni niet naar huis komen zonder Noorse trui. Daar was Francisco mijn Portugese teamgenoot het mee eens en dus zijn we samen alle tweedehands winkels op loop afstand bij langs gegaan. Helaas zonder succes… Gelukkig hebben we nog 4 maanden om de perfecte trui te vinden. Aangezien we de volgende dag onze badminton wedstrijd hadden gingen we na een potje Catan al vrij vroeg op bed. Het matje sliep overigens nog niet eens zo heel verkeerd, al was ik wel een klein beetje jaloers op één jongen die echt een kingsize luchtbed had mee genomen. 

Vrijdag was het zo ver, de badminton wedstrijd. Vol goede moed stapten wij in de auto op weg naar de sporthal. In de hal zelf werd al druk getraind. Dat zag er toch wel heel professioneel uit. Ik begon mij een klein beetje af te vragen wat wij hier aan het doen waren, maar oma zegt altijd: ”je moet je eigen niet laten kennen”, dus ik ging met een grote lach op mijn gezicht verder. Alle sporters uit Volda kregen een gesponsord sportshirt met naam en nummer. Dat zag er natuurlijk wel professioneel uit, maar dat was helaas wel het enige professionele aan ons haha. Nadat we uitleg kregen kwamen we er achter dat we niet in zomaar een wedstrijdje beland waren. Het was namelijk de selectiewedstrijd voor de Europese kampioenschappen. Dat verklaarde een hoop. Met lichtelijke spanning ging ik samen met Femke het veld in. We werden echt volledig ingemaakt, maar we hadden de grootste lol! Alle badminton spelers die wij daar ontmoet hebben zijn echt super gezellig. We werden uitgenodigd voor een pizza buffet bij Pepe’s Pizza diezelfde avond en we hebben enorm gelachen met zijn allen. Al met al weer een hele ervaring.

Zaterdag is mijn wens in vervulling gegaan! De huskytocht stond op het programma. Om kwart over 7 ging de wekker en om 8 uur zaten we in de auto naar Koppera voor een ervaring die we nooit zullen vergeten. We kwamen via een gladde weg aan bij de boerderij waar zo’n 60 honden stonden te popelen om aan het werk te gaan. We werden in een dik skipak gehesen en kregen de instructies voor het besturen van de slee. De begeleider had haar eigen slee en wij hadden met zijn drieën twee sleeën, één met vier honden en één met zes honden. We mochten de honden die de slee gingen trekken zelf een tuig omdoen en voor de slee zetten. Dat was eigenlijk al hartstikke leuk! De honden zagen er goed uit en waren reuze enthousiast.

De honden stonden klaar, de tocht kon beginnen!

Zaterdag avond was er een gala met alle sporters en een heerlijk diner in een luxe hotel. Na het diner kon het feest beginnen, we hebben echt enorm genoten. Ik had niet verwacht om weer zoveel leuke nieuwe mensen te ontmoeten. Wederom een weekend om met een grote glimlach op terug te kijken.