Rotsethornet te voet
Pasen komt er aan! Dat betekend voor mij dat ik deze week serieus aan school moest werken. We zitten nu volop in de architectuurfotografie en ook het magazine is al zo goed als af. De laatste loodjes voor de deadlines. Nog even en het is alweer mei. Gelukkig is er nog genoeg tijd over om van het mooie weer, landschap en mensen te genieten. 
De week begon weer tussen de paarden. Deze keer ben ik met Sierda naar de bak aan het meer gelopen. Dit is ongeveer een wandeling van 15 minuutjes, prima te doen dus. De bak is eigendom van de rijvereniging hier in Volda en wordt in de zomer vaak gebruikt voor kleine wedstrijdjes en lessen. Het is echt een gigantische bak, met een super mooi uitzicht op het meer en de bergen! Mijn doel was om wat mooie foto’s van Sierda te schieten, maar dat viel nog niet helemaal mee. Een zwart paard in de felle zon is toch wel een van de grootste uitdagingen. Ze was overigens wel blij dat ze even lekker los kon rennen, zelfs zo blij dat ze er een hoefijzer door verloor… Oeps…
Het is nog steeds super zonnig. Daarom besloten we om dinsdag de beroemdste berg van Volda te beklimmen, Rotsethornet. Wanneer je deze berg hebt beklommen mag je jezelf pas echt een Voldenaar noemen.
Rotsethornet is ongeveer 700 meter hoog. Het beklimmen van de berg duurt ongeveer 2 uur. Het is een hele steile berg en de route is niet altijd even duidelijk. Daarom moet je het nooit alleen beklimmen en altijd iemand bij je hebben die de weg kent. Het zal niet de eerste keer zijn dat er een helikopter uit moet vliegen om mensen van de berg te halen. De klim zelf was prachtig en ook super leuk om te doen. Op sommige hele steile stukken hingen touwen om jezelf omhoog te trekken. Echt een vette adrenaline kick. En als je dan eenmaal boven bent, zeiknat van het zweet en je ziet het uitzicht is het nog veel en veel vetter! Ik ben nu een echte Voldenaar!
Woensdag hebben we weer een hele leerzame workshop van Folio Limon voor ons fotografie vak gehad. Dit keer gingen we er ook echt op uit. We hebben de schoolgebouwen gefotografeerd. De school heeft een grote collectie aan apparatuur wat je kunt lenen. Dat was voor mij de ideale kans om een full frame camera met groothoeklens uit te proberen. Vooral voor het fotograferen van het interieur en landschap wordt een groothoeklens vaak gebruikt. Aangezien de docent zelf ook naast de fotografie een professioneel architect is krijg je een heel ander beeld van architectuur. Je begint er op een andere manier naar te kijken. De lijnen die samen komen in een gebouw, de verschillende kleuren maar ook de schaduwen die over de dag veranderen zijn eigenlijk best heel interessant.
Donderdag stond er weer een meeting voor Editorial Design op de planning. Dit keer was er een grafisch vormgever die feedback gaf over mijn magazine. Ik ben nu eigenlijk zo goed als klaar, alleen de cover en de laatste pagina moet nog echt helemaal gemaakt worden. Aan de ene kant is het super tof dat we bijna klaar zijn, maar aan de andere kant betekent het ook het einde van het semester. Dat gaat nog wel even slikken worden.
Vrijdag zijn we met de klas naar het Heroy Kystmuseum geweest om te fotograferen. Ik en een andere klasgenoot kwamen later aan. De wekker was niet afgegaan dus we hadden ons verslapen. Wij liepen het terrein op en zagen enkel de spullen van onze klasgenoten. Die lagen op een picknicktafel voor het hoofdgebouw. Wij dachten, dan zijn ze vast binnen. Dus ik liep vooruit het gebouw in, ik had net de deur geopend en toen hoorden we een piep. We keken elkaar aan, want we wisten beide niet wat er aan de hand was en ineens ging er echt een keihard alarm af. Echt een goede binnenkomer zeg maar.. Na afloop hebben we met een aantal klasgenoten gebarbecued, de eerste bbq van het jaar!