Back to the 40’s
Deze weken ben ik bezig geweest met fashionfotografie. Zoals je misschien al weet gaat dit niet alleen om kleding, maar kan het ook gaan om het overbrengen van een idee of visie. Je vertelt een verhaal en dat kan alle kanten om gaan. Afgelopen weken heb ik gewerkt aan deze opdracht, met de jaren 40 als mijn inspiratiebron.
De opdracht begon met brainstormen. Ik heb echt super veel ideeën in mijn hoofd. Het uitwerken van deze ideeën is soms best behoorlijk pittig. Je hebt natuurlijk een geschikt model nodig, maar de kleding, locatie, make-up, accessoires en het weer spelen allemaal een belangrijke rol. Daarnaast speelt de samenwerking met de fotograaf en het model misschien nog wel de aller grootste rol, je moet namelijk als het ware op één lijn zitten waarbij je elkaar goed moet kunnen begrijpen. Althans, dat is mijn ervaring tot nu toe.
Mijn brainstorm sessie begon met de locatie. Je kon voor deze opdracht zelf kiezen of je buiten of binnen de studio wilde fotograferen. Ik wilde graag buiten mijn comfortzone gaan, ik heb daar nu immers de kans voor. Het kerkhof leek mij daar een geschikte plek voor. Ik bedoel, hoe vaak ga je naar het kerkhof om foto’s te maken..? Toch wel een beetje ongemakkelijk, maar ook een perfecte plek om een beeldend verhaal te vertellen.
Nadat ik helemaal enthousiast was over de locatie moest ik nog met een verhaal komen. Dit is misschien niet helemaal de juiste volgorde, maar voor mij werkte dit goed. Ik kijk regelmatig series op netflix. Peaky Blinders is één van deze series. Deze serie gaat over een criminele bende uit Birmingham genaamd de Peaky blinders. Het speelt zich af kort na de Eerste Wereldoorlog in de jaren 20. De stijl van deze serie sprak mij erg aan, het leek mij daarom ook super vet om een fotoshoot in deze stijl te doen. Het kerkhof en de kerk die zich midden in het centrum bevindt past hier perfect bij! Het idee was er en de zoektocht naar mijn bende kon beginnen.
De volgende dag heb ik de hele dag in Pangaia gezeten en ik heb letterlijk iedereen die binnen kwam gevraagd of ze deel uit wilden maken van mijn bende. Ik heb rondgekeken naar geschikte modellen en nagedacht over kleding en poses. Wat voor mij goed werkte is het maken van een moodboard vooral ook omdat ik het soms lastig vind om anderen uit te leggen wat mijn idee is. Met een moodboard kan je het gewoon laten zien, dat snapt iedereen. Afijn, na een dagje rondhangen in Pangaia had ik genoeg mensen voorbij zien komen waar mee ik samen kon werken. Ik wilde graag een mannelijk model, omdat ik eigenlijk nooit echt veel mannen heb gefotografeerd. Dat was voor mij dus ook weer een uitdaging.
Nadat ik alle namen van zo’n beetje alle mannen die wel ongeveer in mijn plaatje pasten had opgeschreven begon ik mensen ook echt serieus te vragen om model te staan. Eigenlijk was iedereen super enthousiast en ik had echt heel veel back-up modellen. Tussen alle Erasmus studenten was er eigenlijk maar één persoon die echt perfect in mijn plaatje zou passen. Hij had de juiste kleding al en het enige wat ik nog hoefde te doen was het vinden van een petje en een mes. Ik stuurde de jongen die ik op het oog had een berichtje en hij reageerde super enthousiast en wilde graag met mij samenwerken! Hij had nog nooit eerder model gestaan en was best een beetje zenuwachtig, maar ik was er van overtuigd dat we er samen wat moois van konden maken.
Vorige week vrijdag zijn we richting het kerkhof gegaan. Ik heb een mes en pet gevonden dankzij Facebook, de fotoshoot kon beginnen! Ik denk niet dat ik verder veel hoef uit te leggen. Na de fotoshoot heb alle foto’s in Adobe Lightroom Classic gezet, dit is echt een super handig programma voor het sorteren van foto’s. Uiteindelijk is dit het resultaat geworden, ik kan wel zeggen dat ik er echt super blij mee ben!
